TÜRK RESMİ

Özellikle 1300-1453 yılları arasındaki Türk resmi, minyatür sanatı olarak bilinen kitap ressamlığı üzerine kurulmuştu. Fakat 12-13.yüzyıllara ait Türk minyatür sanatının, zamandaşı İslam dünyası minyatürleri ile bir üslup benzerliğine yönelmiş olması önemlidir. Selçuklu devri minyatürleri, astronomi, tıp, botanik ile ilgili eski metinleri, eski bir aşk hikayesini, doğa üstü cinli, perili masalları canlandırmıştır. Kaynaklardan, 15.yüzyıl başlarında Osmanlı Sarayı’nda minyatür ustalarının bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu dönemde minyatür sanatçısı olarak Bursalı Hüsamzade Sunullah’ın ismi geçer. En erken tarihli Osmanlı minyatürleri Fatih devrine aittir. Bu dönemdeki Türk sanatçılarından biri de Sinan Bey’dir. Bir başka minyatür ustası ve Sinan Bey’in öğrencisi olduğu bilinen Siblizade’nin eserleri bugüne gelmemiştir. Fatih devrinden, bugün Paris Milli Kütüphane’de bulunan Sabuncuoğlu Şerafettin tarafından derlenen, “Kitab-ı Cerrahiye-i el Hakaniye” 1465 tarihli olup, basit resimlerle hastalık tedavilerini göstermektedir. Fatih döneminde yurtdışından gelen ressamlar, o öldükten sonra gelmemiştir. II Bayezıd döneminde saraya İran’dan ve Mısır’dan minyatür ustaları davet edilmiştir. Badieddin el Tebrizi’nin “Dilsuzname” isimli eseri bu döneme en iyi örneklerden biri olarak gösterilebilir. Hatta bu eserde Şiraz üslubu kullanıldığı ve özellikle Bayezıd dönemi Edirne’sinde Şiraz üslubunun revaçta olduğu bilinmektedir. Topkapı Sarayı’nda bulunan “Külliyat-ı Katibi” albümündeki minyatürlerde de Şiraz etkisi görülmektedir. Bu minyatürlerde konu olarak; sultanın maiyetiyle eğlenmesi, Sultanın meclisi gibi konular işlenmiştir. Bugün Venedik’te Biblioteca Marciana’da bulunan Ahmedi’nin “İskendername” isimli eserinde gerek gerçekçi üsluplar, gerekse renk armonisi bakımından Türk minyatürünün, klasik dönemine girmesinde Edirne’nin önemli bir yeri olduğunu anlayabiliriz.